Véronne, omhoog in de vaart der volkeren.
Véronne is een klein dorpje, relatief groot van oppervlak, maar klein want betreft inwonertal. Bij de laatste volkstelling waren er meen ik 44 inwoners. Intussen zijn er enkele bewoners weggetrokken, anderen zijn overleden, maar hun plaatsen zijn opnieuw ingenomen door anderen, zodat de hoeveelheid mensen ongeveer gelijk is gebleven.
Dat er wel wat variatie is geweest in de loop der tijden, blijkt uit het feit dat ik nog een landkaart heb van de Drôme uit de jaren 50 en 60, waarop alle gemeenten van de Drôme staan vermeld met het aantal inwoners. Véronne had toen 11 inwoners! Maar in het midden van de 19de eeuw was dat aantal veel groter, namelijk ongeveer de 250 inwoners.
Véronne is geen echt dorp, het bestaat uit een aantal verspreide boerderijen. Er is wel een bordje dat aangeeft waar het "dorp Véronne" begint, en waar het eindigt, maar die twee bordjes liggen 50 meter uit elkaar, en daartussen bevindt zich alleen het gemeentehuis en één ander huis.
Het gemeentehuis is ook niet als andere gemeentehuizen. Er zijn geen loketten met ambtenaren, er is een klein zaaltje waar de Gemeenteraad vergadert, en de rest is Feestzaal, en erboven is een appartement dat verhuurd wordt.
Ook het woord "Feestzaal" is een beetje een groot woord. Het is weliswaar een zaal, met bar, waar werkelijk gefeest zou kunnen worden, maar sinds de laatste verkiezingen vijf jaar terug, is er geen feest meer geweest. Vroeger was er toch wel regelmatig (niet vaak) een gezamenlijke activiteit van de "dorpelingen" zoals Moederdag, of het Franse feest "Feu-de-Saint-Jean"of een gezamenlijke maaltijd van de jagers met uitgenodigden, maar dat is voorbij schijnt het.
Veel van die oude boerderijen zijn vervallen, ingestort en/of weggevaagd, deels door de oorlog, deels door slecht of afwezig onderhoud. Ik woon zelf dus in de restanten van een oude boerderij, die tegelijk plaatselijke lagere school én gemeentehuis was. De Duitsers hebben aan het eind van de oorlog, toen ze verjaagd werden, een bom in het midden geplaatst en het gebouw in brand gestoken. De resten die nog overeind stonden, en gevaarlijk waren, hebben latere gemeentebesturen verwijderd, en er stonden dus alleen nog vier muren zonder dak, van een schuur, met de stal eronder. Van een andere boerderij vlakbij, weet ik dat hij, door gebrek aan onderhoud, bijna instortte. Toen de boer overleed en zijn weduwe naar een appartementje vertrok, werd het nog net op tijd door een rijke Nederlander gekocht, die zó rijk was dat hij het kon laten opknappen. Eén extra winter zou het dak fataal zijn geworden.
Onze 44 inwoners zijn natuurlijk niet allemaal éénlingen, ze wonen als koppels of gezinnen bij elkaar, zodat er waarschijnlijk maximaal 20 adressen in Véronne bestaan.
Tot nog toe was het gebruikelijk om de naam van iemand met de postcode en commune (= gemeente) te vermelden. Snitker 26340 Véronne, zou goed aankomen. Nu zijn er nog wel meerdere mogelijkheden: het huis kan van oudsher een naam hebben (Mijn huis staat op de kaart als "Mancy"), en door de grote oppervlakte van de gemeente hebben aparte stukjes (Quartiers) van oudsher ook een naam (Ik woon in "Quartier les Ribières", met nog 2 huizen, één oude boerderij, en één nieuw huis).
Maar, zoals gezegd: Familienaam met postcode en Dorp is voldoende voor het onderscheid van die 20 adressen.
Dat zijn wel grote-stads aspiraties!
P.S. Het blijkt dat het nummer aangeeft hoeveel meter het huis af staat van het begin van die weg, in mijn geval dus van het begin van de Route de Saillans. En die begint bij het Gemeentehuis ( de "Mairie").